Preparing for a Marathon as Steps on a Long Path to a Closer Relationship

<img src="https://lh6.googleusercontent.com/VQ56bf-HWgcsPDxB5DgXs-WrP8onBx3I-wxGrkjK2Bol0va1R2t6jzjdLC2QYIzdyCE3sHNh1wkf6ehSNcAhuMnkAZqAXunuHOaty_e-8O7Bh_o2VmIknig3yyJ4QsgeqRn2NZLr&quot; alt="

เนื่องในโอกาศวันแม่ ปี 2562 
มาลองฟังเรื่องราวเรื่องวิ่งมีบทบาทกับ ความรักความสัมพันธ์ ขอ แม่กับลูก 
บทความ แปลจาก Newyorktime เรียบเรียงและเล่าโดยพี่โจ 

“เป็นไงบ้างลูก” แม่ถามฉันทางโทรศัพท์ในคืนหนึ่ง ขณะที่หยุดพักขับรถที่ Indianpolis ก่อนมุ่งหน้าต่อไป Colorado

“ร้อนสุดๆ ค่ะแม่” ฉันตอบ

“ที่นี่ก็ร้อนมาก แต่แม่กำลังไปที่ loop ว่าจะวิ่งแบบไม่ใส่อะไรเลย” (ประโยคต้นฉบับเขียนว่า don’t wear anything run)

ลูกคิดว่าอย่างน้อยแม่ก็ต้องใส่กางเกงนะ

“จ้า…เจนนิเฟอร์ แม่ตัวดี”

>>>>>

Loop คือเส้นทางวิ่งรอบแม่น้ำ Cooper ใกล้บ้านแม่แถบด้านใต้ของ New Jersey 

ชมรมนักกีฬา South New Jersey ใช้เป็นเส้นทางแข่งขันในฤดูร้อน ที่แม่ฉันวัย 64 ปี ที่เพิ่งจะฝึกวิ่งได้ไม่กี่ปีเป็นสมาชิก

The “don’t wear anything run” หรือ “วิ่งโดยไม่ใส่อะไรเลย” เป็นการวิ่งที่ให้ทายเวลาว่า จะใช้เวลาวิ่ง 1 รอบเท่าไหร่ ใครทายได้ใกล้เคียงที่สุดเป็นผู้ชนะ 

ที่จริงแล้ว เราเรียก “don’t wear anything run” เพราะจะไม่ใส่อุปกรณ์เทคโนโลยีใดๆ ไม่ว่าจะเป็นนาฬิกา GPS ใช้แอพมือถือ หรืออะไรที่เป็นเครื่องวัด ไม่ใช่วิ่งแบบตัวเปล่าเล่าเปลือย

>>>>

ถ้าเป็นเมื่อ 30 ปีก่อน ฉันคงไม่คุยหยอกล้อกับแม่อย่างนี้ ไม่ใช่เพราะเธอไม่ได้วิ่ง แต่ฉันเติบโตขึ้นมาโดยไม่รู้สึกว่าแม่เป็นเพื่อนที่ดีของฉัน  

ฉันเป็นคนฉุนเฉียวง่าย และบ่อยครั้งที่ฉันฉุนเฉียวใส่แม่ ฉันบอกเกลียดแม่น้บครั้งไม่ถ้วน

ครั้งหนึ่งในขณะที่กำลังเล่นบาสเกตบอลอยู่ในโรงเรียน แม่บอกให้ฉันกลับบ้าน ฉันตะโกนเสียงดังเพื่อให้คนอื่นได้ยินว่าแม่ฉันชอบรังแกลูก ซึ่งที่จริงแล้ว แม่ไม่เคยรังแกฉันเลย ที่ตะโกนไปอย่างนั้นก็เพื่อให้แม่ขายหน้าและเจ็บปวด เพราะฉันคิดว่าแม่กำลังทำลายชีวิตฉัน ด้วยเหตุผลอะไรที่ฉันเองก็จำไม่ได้แล้ว

วันหนึ่งมีข่าวทางทีวีรายงานถึงเด็กสาวคลอดลูกในห้องน้ำงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง  พ่อและแม่บอกฉันว่า ถ้าเกิดปัญหาแบบนี้ ให้มาหาพ่อแม่นะ พ่อกับแม่จะไม่ตำหนิลูก ขอให้มาหา

ที่จริงแล้วแม่ยังสอนฉันให้ระวังป้องกันเรื่องตั้งครรภ์ แม่พูดราวกับว่าไม่ใช่เรื่องราวใหญ่โต

>>>>

ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับฉันเริ่มเปลี่ยนแปลง

ในคืนหนึ่งหลังงานเลี้ยงฉลองการเรียนจบ ขณะขับรถกลับบ้าน รถฉันถูกคนเมาขับชน ตอนนั้นฉันยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ และอุบัติเหตุก็เกิดใกล้ๆ บ้าน ฉันให้คนเมาคู่กรณีมาเคลียร์เรื่องขับรถชนที่บ้าน

ฉันวิ่งขึ้นบันไดไปหาแม่ แต่รู้สึกสั่นๆ เพราะแม่จะต้องโมโหฉันมากแน่ๆ ที่ฉันมีเรื่องอุบัติเหตุ

แม่ตื่นขึ้นรีบใส่เสื้อคลุมสีชมพูตัวเก่งของเธอแล้วผลุนผลันไปที่ที่ประตู ฉันรู้ว่าแม่กำลังโกรธจัด น่าประหลาดที่ไม่ได้โกรธฉัน แต่โกรธคนเมาที่ขับรถมาชนรถฉัน แม่โกรธมากประหนึ่งว่าคนนั้นมาทำร้ายฉันที่เป็นลูกสาวของเธอ แม่ต่อว่าเขา บอกว่าเขาเป็นคนผิด ไม่ฟังเขาที่ว่าฉันผิด แม่เกรี้ยวกราดยิ่งขึ้น โต้เถียงว่าลูกสาวฉันไม่ใช่คนโกหก แม่ไม่รับเงินค่าเสียหายเพื่อยุติเรื่อง แม่แจ้งตำรวจ พอตำรวจมา แม่กุมมือฉันแน่นขณะฉันให้การกับตำรวจ แม่เอาผ้าคลุมสีชมพูให้ฉันซุกหน้าปลอบโยนขณะที่ตำรวจจับคนเมาคนนั้นขึ้นรถไป

>>>>

หลายปีต่อมาเมื่อฉันแยกกันอยู่กับชายคนที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาแค่ปีเดียว ฉันย้ายกลับมาอยู่กับแม่ จนฉันสามารถเคลียร์ปัญหาได้ ตอนนั้นหมาที่ฉันรักก็ยังมาตายอีก แม่บอกให้ฉันขายบ้าน แม่ยังมาช่วยฉันเก็บข้าวเก็บของ — และเมื่อปีที่แล้ว ฉันโดนมรสุมชีวิตที่ถาโถมเข้ามาหลายเรื่อง ฉันหัวฟัดหัวเหวี่ยงตีอกชกลมลงไปนอนกับพื้นร้องไห้ปานจะสิ้นใจ แม่นั่งลงข้างฉันและพูดเสียงดังให้ฉันได้สงบสติ

>>>>

ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกประหลาดใจที่ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับฉันดีขึ้นจนถึงจุดที่ว่า ฉันสามารถแซวแม่ว่า อย่าไม่ใส่กางเกงวิ่งนะ — ฉันไม่ใช่วัยรุ่นแล้ว และแม่ก็ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรในชีวิตฉันเหมือนที่เคยทำตอนฉันเด็ก — นี่จะเป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ฉันรู้อะไรมากกว่าแม่ ก็เรื่องวิ่งไง — ฉันตอบคำถามมากมายที่แม่สงสัย คำถามมากขึ้นตามระยะทางที่แม่วิ่งได้ — แม่กำลังซ้อมเพื่อไป New York City Marathon มันจะเป็นการวิ่งมาราธอนแรกของแม่  แต่สำหรับฉันแล้ว New York City Marathon ครั้งนี้จะเป็นมาราธอนครั้งที่ 12 ถ้านับรวม Trail Marathon ที่ฉันไปลองวิ่งมาด้วย

ทำไมแขนแม่แสบแดง — ก็แม่ใส่แต่เสื้อกล้ามต้องหาปลอกแขนมาใส่ป้องกันด้วย

แม่อยากใส่หมวกกันแดดเผาหน้า แต่ใส่แล้วรู้สึกหัวอบร้อน — แม่ก็ใส่ visor หมวกครึ่งใบสิ กันแดดได้หัวไม่ร้อน

แม่ล้าเพลียมากๆ หลังวิ่งยาว — แม่ต้องหาอะไรกินทันทีหลังวิ่ง อย่ารอให้ถึงมื้ออาหารปรกติและแม่ควรจะงีบสักหน่อยช่วงตอนบ่าย

ฝนตกจะวิ่งยังไงดี — แม่ก็วิ่งกลางฝนเลย เย็นดี

ตอนนี้ฉันยังไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับแม่ดีตอนที่ฉันจะซ้อมวิ่งยาว 18 ไมล์กับแม่ในเดือนหน้าหรือตอนที่ต้องวิ่งไปด้วยกันใน New York City Marathon ในเดือนพฤศจิกายนนี้ แต่ฉันมั่นใจว่า คงจะหาเรื่องอะไรมาคุยกับแม่ได้แน่ คงเหมือนกับตอนที่ฉันอายุ 18 แม่ขับรถพาฉันจากบ้านที่ New Jersey ไปส่งฉันเข้าวิทยาลัยใน Florida แม่เล่าเรื่องไร้สาระขำขันได้ตลอดทางเพราะแม่รู้ว่าฉันกำลังตื่นกลัวกับประสบการณ์ชีวิตใหม่ ที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้น

>>>>

และในฤดูร้อนนี้ สุดสัปดาห์ก่อนที่ฉันจะกลับไป Colorado แม่จัดบาร์บีคิวสำหรับฉันและครอบครัวน้องชาย ตอนที่แม่ถือจานใส่แฮมเบอร์เกอร์และฮอทดอกที่แม่ย่างบนเตาที่แม่ออกแบบเอง — ฉันบอกแม่ว่า ฉันอยากจะเล่าเรื่องการซ้อมวิ่งของแม่ให้คนอื่นฟัง

มีอะไรน่าสนใจหรือ บอกแค่ว่า ฉันกำลังซ้อมวิ่งอยู่

ใช่ แม่กำลังซ้อมวิ่ง แม่กำลังซ้อมเพื่อลงมาราธอนแรก…

——————————————-

เรื่องจาก New York Times

Jen A. Miller

Recent and archived work by Jen A. Miller for The New York Times